бахшиданӣ — [بخشيدني] шоистаи атову бахшиш; шоистаи тақсим кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дамидан — I [دميدن] 1. вазидан 2. бод фиристодан бо нафаси худ (мас., ба най), пуф кардан; бод додан бо дами оҳангарӣ 3. варам кардан 4. д. дам андохтан, афсун хондан, куфу суф кардан II [دميدن] 1. сабзидан, рӯидан, якбора ва саросар аз замин баромадан ( и … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
завқ — [ذوق] а 1. кит. чошнӣ 2. маза, лаззат, ҳаловат; нишоти беҳад, хушҳолии зиёд; ваҷд 3. табъ, салиқа; завқи бадеӣ фаҳмиши нозукиҳои осори бадеӣ, дигар чизҳо ва лаззатёбӣ аз онҳо; шавқу завқ майл ва рағбат; завқ бахшидан лаззат бахшидан; фараҳу шодӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фоида — [فائده] а 1. суд, нафъ, манфиат 2. иқт. баҳрае, ки қарздиҳанда аз қарзгиранда изофа мегирад, рибо, суд; фоидаи пул маблағе, ки суддиҳанда аз судгиранда меситонад, рибо; фоида бахшидан нафъ расондан; судманд шудан; фоида бурдан истифода кардан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷон — [جان] 1. олами рӯҳии дохилии инсон, ки ҳамчун як чизи шартӣ ва мавҳум тасаввур мешавад ва онро сабаби зиндагӣ мешуморанд, рӯҳ, равон 2. умуман, як чизи мавҳуме, ки сабаби зиндагии ҳамаи ҷондорон тасаввур мешавад, василаи асосии зиндагӣ; бо ҳавли… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
асар — [اثر] а 1. аломат, нишона; аломати боқимонда аз чизе; асар ёфтан аз касе, чизе дарак пайдо кардан, хабар ёфтан; асари ҳаёт намондан барҳам хӯрдани зиндагӣ; асари ҳаёт (зиндагӣ) нишон додан зинда будан, зинда будани худро нишон додан; асар… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афв — [عفو] а. бахшидан, гузаштан аз гуноҳ; афви умумӣ сабук кардани ҷазо ё озод намудани гунаҳкорони маҳкумшуда ё зери тафтишотбуда бо қарори ҳукумат; афв кардан бахшидан, аз гуноҳи касе гузаштан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гуноҳ — (гунаҳ) [گناه // گنه] 1. кори бад, амали зишт; хато, тақсир: аз хурдон гуноҳ – аз бузургон ато (зарб.) 2. ҷиноят, ҷурм, айб 3. д. маъсият, кори номашрӯъ, кори хилофи шаръ; вубол; гуноҳ доштан гунаҳгор будан, ҷурму айбе доштан; гуноҳи касеро… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
додан — [دادن] 1. ба ихтиёри касе вогузоштан, супурдан: ба мактаб додан, ба дасти касе додан (чизеро); бахшидан, ато кардан: зиндагӣ додан, ҳаёт додан, шифо додан 2. маҷ. ба шавҳар додан, ба қайди никоҳи касе даровардан ( и духтаре) 3. маҷ. гуфтан: салом … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зеб — [زيب] 1. зинат, ороиш 2. ҳусн, зебоӣ, соҳибҷамолӣ; зебу зинат зебоӣ, оростагӣ; хушнамоӣ; зеб додан зинат додан, ҳусн бахшидан; зеби чизе будан ҳусну зебоӣ бахшидан ба чизе, оро додан чизеро … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
